TOMMY OLOFSSON (3)

                       Το χορτάρι μεγαλώνει αργά

Το χορτάρι μεγαλώνει τόσο αργά που κανείς δεν το βλέπει.
Ένα αγόρι τρέχει τριγύρω σαν φθινοπωρινό φύλλο
με καφέ παντελόνι, κίτρινο μπλουζάκι και κόκκινα μαλλιά.
Η μητέρα του κάθεται σ' ένα παγκάκι και πλέκει.
μοιάζει με ιεροτελεστία κάποιας υστερικής θρησκείας.
Πλέκει τόσο γαλήνια, χωρίς να σκέφτεται ότι το χορτάρι μεγαλώνει.
Σήμερα σκέφτομαι ότι το χορτάρι μεγαλώνει αργά.


              Σηκώνοντας το καπάκι του θρανίου

Το ίδιο όνειρο απόψε πάλι:
κάθομαι σ' ένα παλιό θρανίο
διανθισμένο με πρόστυχες χαραγματιές.
Ο καθηγητής ζητά να του δείξω τι έγραψα.
Θέλει να το διαβάσει για να με βαθμολογήσει.

Είμαι αρκετά καλός στα σουηδικά. Στο θρανίο βρίσκονται
δυο ποιητικές συλλογές, πολλές παρουσιάσεις βιβλίων,
ακαδημαϊκές εκθέσεις, δυο φιλόδοξα δοκίμια,
γράμματα, ημερολόγια και κασέτες με γραμμένα τραγούδια.

Ένα κρύο άρωμα από υγρή πέτρα και βρύα
με κτυπά όταν σηκώνω το καπάκι του θρανίου για
να βγάλω και να δείξω τι αξίζω.
Σπασμωδικά μαζεύομαι πάνω από το ανοιχτό θρανίο.
Βλέπω κάτω σ' ένα παλιό ξεχασμένο πηγάδι. Μαύρο νερό.

Rene Magrittee

                 Στη σιωπή

Είναι τόσο ήσυχα εδώ τώρα, βαθιά νύχτα.
Η γάτα κοιμάται και η ουρά της ακίνητη.
Τα λεπτά καίγονται σα σπίρτα που συρίζουν.
Τετράποδες ματιές ξεμυτίζουν
απ' το συνειδητό. Με ατενίζουν
καθώς εγώ, πρωί -πρωί, ρουφώ μια γκρίζα καθημερινή.

Μικροί ήχοι διευκρινίζουν τη σιωπή,
την κάνουν κάτι άλλο από μια επιφάνεια.
Κάθομαι εδώ και ακούω το τίποτε.
Είναι υπέροχο ν' ακούω τη σιωπή,
το μεγάλο βάθος όπου υπάρχει το παν,
εκεί όπου ό,τι υπάρχει γίνεται κάτι.

Μια πένα ρινίζει τις λέξεις.
Της γάτας τα πόδια τινάζονται στον ύπνο.
Ονειρεύεται δέκα πουλιά στο δέντρο.
Ονειρεύομαι έναν έρωτα με είκοσι φτερά.
Το μολύβι είναι ξερό. Το αίμα είναι υγρό.
Μια κόκκινη σιωπή διατρέχει το σώμα μου.


μετάφραση: Βασίλης Παπαγεωργίου