Η βασιλεία των φτερωτών εντόμων

Είμαι μια μέλισσα μια μύγα ένα αποφλοιωμένο έντομο ο ιστός μου έχει διαβρωθεί εδώ και αιώνες χιλιετίες πέρασαν για να βρω τον προορισμό μου το πέταγμά μου θεωρήθηκε ανέκφραστο δεν είχε χάρη δεν του προσέδιδα καμία προσωπικότητα, έτσι ειπώθηκε στις εντομοσυνάξεις.

«Δεν έχει σημασία το εύρος αλλά η ακτινοβολία, όχι πόσο ψηλά πετάς αλλά πόσα μάτια μαγνητίζεις» μου έλεγαν οι καθοδηγητές συμπεριφορών και θετικής αύρας των φτερών.

Εάν κατάφερνες να κινείσαι τοιουτοτρόπως ώστε να γυαλίζεις στον ήλιο και έβρισκες το κατάλληλο λουλούδι να σταθείς για να κλέψεις τις εντυπώσεις είχες τη νίκη σίγουρη. Έκανα λοιπόν στροφές και δαχτυλίδια στον αέρα αλλά θεαματική αλλαγή δεν επιτεύχθηκε καμιά. Ακολούθησε μια περίοδος μακράς παραίτησης από διεκδικήσεις αποτεφρώθηκα και τώρα πετάω ελεύθερο χωρίς φτερά τα όνειρα που έκανα όσο ήμουν ζωντανό τόσο συνηθισμένα ότι γινόμουν πεταλούδα και τα παρόμοια, όνειρα που πηγάζουν κατευθείαν από τη μικροαστική αντίληψη των εντόμων για το ωραίο.

Όταν μ’ αγκάλιασε η απεραντοσύνη ένιωσα πως όλα ήταν μια πρόφαση ώστε να βασανίζομαι με το ύψος ένα τέχνασμα των καλοθελητών για να με έχουν σε κατάσταση πάλης με τον εαυτό μου και τα φτερά των άλλων. Εκείνοι απ’ όσο ξέρω τ’ αρπάξανε γερά αν και το ίδιο νυχτωμένοι ήταν με μένα στα φλέγοντα ζητήματα της ύπαρξης.

Υ.Γ.: Επισημαίνω ότι το μπεστ-σέλλερ «η φτερωτή κυριαρχία των εντόμων» γράφτηκε από αναλώσιμο συγγραφέα τρίτης διαλογής. Ψοφήσαμε όλοι πέστε του και δεν τον ενημέρωσε κανένας. Ίκαρε προσοχή στις λάμπες γιατί καήκανε πολλοί καλή η έλξη του φωτός αλλά να βλέπουμε πού πάμε. Αυτή είναι η απάντηση σ’ όποιον σου λέει: «άνοιξε τα φτερά σου».

(Ελενα Πολυγένη, Η χώρα των παράδοξων πραγμάτων )

Yves Tanguy, The furniture of Time